Myanmar; Niet alles is wat het lijkt!

Wat een geweldig land!! Nee dat zeg ik verkeerd, wat een geweldige mensen in Myanmar. Hoewel de mensen nog steeds onderdrukt worden door het regime, ze erg bang zijn, heb ik nog nooit zulke vriendelijke, altijd glimlachende, opgewekte mensen gezien!Geweldig!!! Toch is er ook een andere kant. Niet alles is namelijk wat het lijkt. Heb vele mensen gesproken die, als er niemand in de buurt was, vertelde over de overheid en hoe zij slecht voor mensen zorgen en zelf hun zakken vullen. Waarom mensen in de gevangenis gezet worden, wat wel en niet mag...... mensen zijn bang. Toch merk je weinig van het regime. Heb nog nooit zo weinig militairen en politie op straat gezien.............

De reden dat ik nu pas een verhaaltje erop zet is omdat in Myanmar het internet meer niet, dan wel werkt. Hotmail wordt bv op de meeste plekken niet toegestaan. Daarnaast heb je vele power-cuts. Alle buitenlandse mobiele telefoons hebben in het hele land geen bereik. Kortom RUST voor Zoelie!Haha.

Heb afgelopen maand eigenlijk ontzettend veel gereist en ben HEEL VEEL onderweg geweest. Het openbaar vervoer is nl erg traag en het land is immens groot. Je mag als toerist lang niet overal komen, sommige plekken hebben speciale permissies voor nodig, anderen zijn gewoonweg verboden terrein.
De trein is ook een speciale ervaring. Omdat het spoor sinds de britten het aangelegd hebben niet meer onderhouden is, is het een soort van log hobbelpaard geworden. Of een disco trein (zonder muziek helaas)... Het treinstel hobbelt zoals een hobbelpaard en omdat het spoor smal is wiegt het van links naar rechts... daarbij gaat het gigantisch traag, haha.

Heb ook 'ome' Frans en zijn familie ontmoet! Ome Frans is een neef van mam. Bedankt voor het ophalen en brengen Frans en Ma Thieda Oo! Oja Frans: was te laat voor het inchecken! Maar gelukkig wilden ze me nog wel helpen op hun kantoor... haha.

Ik heb zo ontzettend veel mensen ontmoet. Een oud birmees mannetje heeft me meegenomen naar een ceremonie die een keer per jaar gehouden wordt. De oudere mensen kunnen vaak goed engels. In een straat kun je dan een huis binnen gaan als je uitgenodigt bent engaan eten. heb daar met mijn birmees en engels gepraat met de mensen en voor heel heel veel gegeten. Het eten is wat saai, heeft minder smaak als het thais maar smaakt oke. 's middags gingen we bij iemand op bezoek die ons vervolgens heeft mee genomen naar een monastry en andere bezienswaardigheden best ver weg.De dag erna vertrok ik uit het stadje met een heeeellleeee langzame boot (6 uur). Het oude mannetje is me uit komen zwaaien en heeft me bij de boot afgezet. De dag erna is hij naar de plek gegaan waar ik naar toe ging. Hij wilde me nl een belangrijk monastry laten zien waar ik geweest MOEST zijn. De oude man (72) heeft 3 uur in de bus gezeten om in het plaatstje aan te komen waar ik was. Om vervolgens 1.5 uur met een pick up naar de plek te gaan om het klooster en tempel te laten zien waar een bekende monnik overleden is. en 's avonds weer terug.... Geweldig toch?
Heb ook een geweldige trekking gedaan van 3 dagen. Samen met een Nederlandse jongen (young and independant traveller ;))
De trekking op zich kan natuurlijk nooit tippen aan het landschap van Nepal.. Echter gaat het hier vooral om de mensen die zo vriendelijk zijn, je uitnodigen voor thee in hun huisje. De plekken waar je slaapt, geen guesthouses maar in een soort van tempel boven op een berg met niets om je heen langs het altaar van boedha ... en 3 jongens die de tempel onderhouden. Gaaf toch? 's avonds de belletjes rondom boedha horen tingelen en verder niets dan sterren en wind........
Tja.. ik vond het gaaf gaaf gaaf!
En nu vanmiddag aangekomen in Bangkok....... weg rust...
Wachten tot Ruudje komt! Kan niet meer wachten.........!!

Hoop dat het met jullie ook allemaal goed gaat! Vind het leuk om wat van jullie te horen!! Dikke kus van Zoelie!